Amy-sophie voor ouderen

Amy-Sophie,18 jaar, besloot na het zien van een tv programma op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk met oudere mensen in haar buurt via NLvoorelkaar.nl.

Amy-Sophie woont met haar ouders en broertje in Roosendaal. Ze heeft drukke maanden achter de rug met het doen van eindexamen, sporten en een baantje als postbezorger. Toch zet ze zich al ruim een half jaar wekelijks in voor dementerende ouderen in een woonvoorziening bij haar om de hoek.

"Ik zag op tv oudere mensen die best wel eenzaam waren en toen dacht ik in mijzelf waarom zou ik daar niks mee doen? Ik kan er in mijn vrije tijd best even heen gaan om een spelletje te doen."

Ze meldde zich aan op NLvoorelkaar en binnen een week had ze een uitnodiging van Stichting Groenhuysen. Sindsdien gaat ze elke donderdagavond spelletjes doen met dementerende mensen. Daarnaast schrijft ze zich regelmatig in om te helpen bij extra activiteiten. "Zo organiseren we iedere keer iets leuks, bijvoorbeeld een beauty middag: haren kammen, nageltjes lakken en opmaken."

Het leeftijdsverschil met de ouderen is natuurlijk heel groot. Toch komt Amy-Sophie vaak thuis met het gevoel dat ze naar een kletsmiddag met vriendinnen is geweest. "Eerst ben ik het voor die mensen gaan doen, maar nu kijk ik er zelf ook naar uit. Ik had niet gedacht dat het zo leuk zou zijn! Aan het begin vonden klasgenoten het wel apart dat ik dit doe. Nu vertel ik iedere keer verhalen en staan ze er steeds positiever tegenover."

Een begeleidster binnen de woonvoorziening heeft Amy-Sophie informatie meegegeven over verschillende vormen van dementie en hoe er mee om te gaan. Ze is gestart bij mensen die licht dementerend zijn. "Zo heb ik er mee om leren gaan. En stapje voor stapje mag ik meer gaan doen met de zwaarder dementerende mensen."

Op een spelletjesavond met een grotere groep wordt Amy-Sophie gekoppeld aan 2 of 3 mensen. Zij vormen dan een team. "Laatst speelden we een spel waarbij ik de regen moest uitbeelden en de anderen een paraplu. De overige teams moesten dan raden wat we aan het doen waren en konden daar een punt mee verdienen." Ze maken op zulke avonden veel lol, maar het gebeurt ook dat mensen niet zo goed in hun vel zitten. "Als ze een beetje stil zijn, lok ik ze een beetje uit de tent om een praatje te maken."

Niet iedereen kan zich Amy-Sophie herinneren en mensen vergeten soms ook weer wat ze die avond hebben gedaan. "Maar het is belangrijk om hen te laten genieten, hen gezelligheid te laten voelen, want op het moment zelf lachen ze en weten ze het wel."

"We zorgen dat het voor hen een beetje feest blijft zolang het kan."

Als Amy-Sophie geslaagd is, wil ze de opleiding tot kraamverzorgster gaan doen. Maar ze blijft zich zeker ook actief inzetten als vrijwilliger bij 'haar' mensen. Ze raadt anderen aan hetzelfde te doen: "Iedereen heeft wel even tijd, het voelt niet als iets dat moet. Aan het einde van een leuke avond pakken mensen je hand vast en zeggen 'het was echt fijn'. Het is een heel goed gevoel dat ik dat een ander kan geven."