Hulp voor Ivo en Eline
Ik woon samen met mijn zoon Ivo in Rotterdam. Hij is 35 jaar oud en heeft een beperking. Ik zorg alleen voor hem en heb zelf een tumor in het gezicht gehad, waardoor in nu vooral sneller moe ben. Ja, dat is zwaar. Maar je moet optimistisch blijven, hoop doet leven!
In eerste instantie kwam ik bij toeval op NLvoorelkaar. Ik wandelde vroeger elke week met een blinde mevrouw en wilde weer iets doen. Maar toen stopte Ivo met de opvang en kwam weer thuis wonen en was ik juist degene die hulp vroeg!
Wilgo was heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
Voor van allerlei verschillende dingen heb ik hulp gevraagd en gekregen. Zo is Gerrie langsgekomen om de tuin vrij te maken van onkruid en de heg te knippen. Wilgo een hor helemaal op maat gemaakt voor ons. Hij was er heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
En mijn gasstel stond scheef. Ja, dat kookt natuurlijk niet zo handig. Ik ben heel pragmatisch dus ik dacht: nou, dan zetten we er een paar tegels onder. Blijkt als de vrijwilliger langskomt, dat er gewoon pootjes onder zitten die je kunt instellen! Haha. Dat heeft hij toen gedaan en nu kan ik weer koken.
Alle hulp is zeer welkom. Zo komt Wilco nog een keer terug voor de tuin. Echt heel fijn.
Kun jij net als Eline ook wel wat hulp gebruiken? Plaats een hulpvraag of meld je aan.
Joyce voor Joke
Joyce voor Joke "Op zondag morgen ging ik naar de apotheek in het ziekenhuis, niet omdat ik iets nodig had, maar om aanspraak te krijgen en me minder eenzaam te voelen." aldus Joke. Elke week ging Petra een paar keer langs bij de beste vriendin van haar moeder, Joke. Joke was al veel ouder dan haar moeder, zij had drie mannen verloren, geen familie en geen kinderen. Ook had Joke, naast de moeder van Petra, geen vrienden of vriendinnen. Petra nam Joke altijd mee naar verjaardagen, ook met Moederdag ging ze altijd mee want hoorde ze er ook gewoon bij. Helaas verslechterde de moeder van Petra en moest zij verhuizen naar een plek waar er beter voor haar gezorgd kon worden. Dit betekende dat Joke helemaal alleen achter bleef in Zevenkamp. Petra heeft nog geprobeerd om het heen en weer reizen vol te houden maar dit hield zij niet lang vol. Het deed haar veel pijn om te zien dat zo'n lieve, vlotte, leuke dame zo verschrikkelijk eenzaam was. Zonder verwachtingen ging ze op zoek naar een oplossing. Ze plaatste een vraag voor Zorgzaam010 en er werd snel gereageerd. Maar liefst drie vrijwilligers hadden de oproep van Petra gezien en wilde graag een keer langskomen bij Joke. Joyce, een vrouw van middelbare leeftijd die net met pensioen was gegaan, had altijd met ouderen gewerkt. Zij spraken af en het klikte meteen. Joyce was heel betrokken bij Joke en vond het erg gezellig om langs te komen voor een bakkie koffie of een wandelingetje. Petra was verschrikkelijk blij dat het klikte en dat Joke niet meer zo eenzaam was. Helaas is de moeder van Petra een maand geleden overleden. Het was een zware tijd en Petra had het erg druk met de begrafenis. Joke had geen middelen om naar de begrafenis te komen en het leek dan ook dat zij niet aanwezig zou kunnen zijn bij de begrafenis van haar beste vriendin. Toen Joyce dit hoorde, wat op de dag zelf was, zijn ze meteen in de auto gestapt en naar Amersfoort gereden. Het was een hele fijne verrassing voor Petra en haar familie dat Joke erbij was. Dit alles dankzij Joyce. Wil jij ook verschil maken in het leven van een ander en jezelf en de ander happy maken? Kijk in de openstaande vragen wie met jou matcht! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal