Hulp voor Ivo en Eline
Ik woon samen met mijn zoon Ivo in Rotterdam. Hij is 35 jaar oud en heeft een beperking. Ik zorg alleen voor hem en heb zelf een tumor in het gezicht gehad, waardoor in nu vooral sneller moe ben. Ja, dat is zwaar. Maar je moet optimistisch blijven, hoop doet leven!
In eerste instantie kwam ik bij toeval op NLvoorelkaar. Ik wandelde vroeger elke week met een blinde mevrouw en wilde weer iets doen. Maar toen stopte Ivo met de opvang en kwam weer thuis wonen en was ik juist degene die hulp vroeg!
Wilgo was heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
Voor van allerlei verschillende dingen heb ik hulp gevraagd en gekregen. Zo is Gerrie langsgekomen om de tuin vrij te maken van onkruid en de heg te knippen. Wilgo een hor helemaal op maat gemaakt voor ons. Hij was er heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
En mijn gasstel stond scheef. Ja, dat kookt natuurlijk niet zo handig. Ik ben heel pragmatisch dus ik dacht: nou, dan zetten we er een paar tegels onder. Blijkt als de vrijwilliger langskomt, dat er gewoon pootjes onder zitten die je kunt instellen! Haha. Dat heeft hij toen gedaan en nu kan ik weer koken.
Alle hulp is zeer welkom. Zo komt Wilco nog een keer terug voor de tuin. Echt heel fijn.
Kun jij net als Eline ook wel wat hulp gebruiken? Plaats een hulpvraag of meld je aan.