Klaske verbindt
"Via NLvoorelkaar heb ik contact gehad met Salwa, een Syrische dame. Zij wilde graag vrijwilligerswerk doen om meer Nederlanders te leren kennen.
Ik wist dat de moeder van een Syrisch klasgenootje van mijn dochter eenzaam is en nog niet zo goed Nederlands spreekt. Ik dacht: "Misschien kan ik hen aan elkaar koppelen (ze leken mij dezelfde typjes), dan hebben ze tenminste iemand met wie ze in hun eigen taal kunnen kletsen. En samen is het gemakkelijker om ergens op af te stappen, dan alleen".
Samen is het gemakkelijker om ergens op af te stappen, dan alleen
Het was er nog niet van gekomen om Salwa en Meryam uit te nodigen en mijn snode plan toe te lichten, omdat ik nogal druk was. Maar op een gegeven moment dacht ik: "Hé, ik heb toch mensen nodig die helpen met het versieren van de school voor Sinterklaas, ik vraag hen allebei".
Ze wilden allebei wel helpen. Ik heb ze bij mij thuis uitgenodigd, en ze kletsten meteen een eind weg in het Syrisch. Ze vonden het ook super gezellig om te helpen op school. En het zoontje van Meryem en mijn dochter vonden het ook leuk, want die mochten ook meehelpen.
Door wat verbindingen te leggen, kun je mensen verder helpen. Mensen die elkaar niet kennen maar die zeker wat voor elkaar kunnen betekenen."
Aanpakker Jan
Aanpakker Jan "Het is er met de paplepel ingegoten, ik ben ermee besmet geraakt en ik ben nooit meer gestopt". Jan doet al zijn hele leven vrijwilligerswerk, voor hem is het een grote invulling van zijn leven. Hij hoopt heel erg dat andere mensen ook de kans krijgen vrijwilligerswerk te gaan doen, want het is zo belangrijk. Als we beschrijven welk vrijwilligerswerk Jan allemaal gedaan heeft, ben je volgende week nog aan het lezen. Van de parochie tot het schoolbestuur, van ouderenkoor tot het platform voor mensen met een beperking. "Ik vind het heel moeilijk om ergens te zijn, zonder daar ook iets te betekenen. Het zit in mij om actief bezig te zijn. Wanneer ik dus weer gevraagd werd voor een volgende bestuursfunctie, kon ik dat niet laten. Daar kon ik geen nee tegen zeggen Ik kreeg bijvoorbeeld de vraag of ik mee wilde helpen met het oprichten van een kinderboerderij. Ik ben geboren op een boerderij, die roots zullen altijd in me zitten. Daar kon ik dus geen nee tegen zeggen. Onder andere via Eerselvoorelkaar hebben we een ploeg van 50 vrijwilligers bij elkaar gekregen die hun schouders onder dit project zetten. In anderhalf jaar was de Buurtboerderij klaar. Daar krijg ik kippenvel van. Ik ga er het liefste elke dag naartoe, ik zie dat deze boerderij iets betekent voor anderen, en dat doet me veel. Het heet niet voor niets de 'Buurt'boerderij: er wordt ontmoet, gebuurt, er heerst gezelligheid. De vrijwilligers zijn en blijven daar omdat ze het gevoel hebben dat ze daar iets kunnen betekenen, dat is toch geweldig? Het mooie is dat ik nu zie dat mijn kinderen, en zelfs kleinkinderen, zich ook al in de buurt inzetten. Dat maakt mij een trotse vader en opa! Vroeger op school heb ik een uitspraak meegekregen, die me altijd bijgebleven is: 'Een mens is een individu, maar ook een sociaal wezen'. Jezelf vormen, kun je alleen maar door te geven en te ontvangen, door samen dingen te doen. Het gevoel dat je krijgt van het doen van vrijwilligerswerk in onbeschrijfelijk!" Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal