Marlou geeft steun
Bijna 8 jaar geleden begon ik als vrijwilliger bij Villa Pinedo. Dat is een stichting voor en door kinderen met gescheiden ouders. Als ervaringsdeskundige ben ik als Online Buddy gekoppeld aan één of meerdere kinderen. Ik vind het fijn om er voor hen te kunnen zijn. Verder spreek ik vanuit mijn eigen ervaringen als kind van gescheiden ouders met ouders die in scheiding liggen. Het is belangrijk om het perspectief van het kind duidelijk te maken.
Ik begon 8 jaar geleden bij Villa Pinedo met het schrijven van blogs over mijn ervaringen met gescheiden ouders. Daarin behandelde ik alles wat lastig is met gescheiden ouders, zoals bijvoorbeeld Kerst of verjaardagen. Door het schrijven van deze blogs heb ik zelf veel moeilijke onderdelen van de scheiding van mijn eigen ouders verwerkt. Vervolgens werd ik ook onderdeel van het Online Buddyprogramma. Dat doe ik nu nog steeds. Kinderen die zich aanmelden via de Villa Pinedo Buddy App worden gekoppeld aan een Online Buddy. Hierbij wordt er een match gemaakt met een vaste buddy die een soortgelijke situatie heeft meegemaakt. Alle jongeren die vrijwilliger zijn hebben dus ook gescheiden ouders. In de Villa Pinedo Buddy App kunnen kinderen en hun Online Buddy’s chatten en spraakberichten naar elkaar sturen. Er worden tips en adviezen gegeven, maar de meeste kinderen vinden het fijn dat je er gewoon voor ze bent. Dat ze zich gehoord en begrepen voelen, ook al kun je de situatie niet voor ze oplossen. De kinderen mogen zelf aangeven wanneer het contact stopt, wanneer zij daar klaar voor zijn. Ik voel me altijd ontzettend trots op de kinderen waarmee ik contact heb. Het voelt als een klein broertje of zusje. Er zijn zelfs kinderen die eerst een Online Buddy hadden en er later zelf een worden. Dat is mooi om te zien. Soms heb ik contact met kinderen in een schrijnende situatie, maar gelukkig is er veel support vanuit ons team en worden alle gesprekken gelezen door een psycholoog. Als er ingewikkelde casussen zijn, worden daar altijd meer ervaren buddy’s opgezet. Als Online Buddy ontvang je ook trainingen hoe je het beste om kan gaan met lastige gesprekken. Ook worden er toffe Masterclasses georganiseerd op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.
Het voelt echt als een familie, een warm huis
Naast dat ik Online Buddy ben, spreek ik ook voor groepen ouders en beroepskrachten die werken met gezinnen in scheidingssituaties. Met het vertellen van mijn eigen ervaring met gescheiden ouders, wil ik andere ouders wakker schuddenIk wil duidelijk maken hoe een scheiding is voor een kind. De ouders kunnen vervolgens ook vragen stellen. Soms krijg ik scherpe vragen, waardoor ik zelf ook beter ga nadenken over bepaalde onderwerpen. Af en toe ga ik daar dan ook weer met mijn ouders over in gesprek. In die zin helpt het mij zelf ook.
Iedereen is er voor elkaar en we begeleiden elkaar
Alle vrijwilligers bij Villa Pinedo zijn tussen de 18 en 26 jaar om qua leeftijd zo dicht mogelijk bij de kinderen te zitten. Iedereen binnen deze leeftijdscategorie en met gescheiden ouders kan zich aanmelden als vrijwilliger. Het maakt niet uit of je eigen ouders goed of slecht uit elkaar zijn gegaan. Je voelt je verbonden met elkaar, omdat je in hetzelfde schuitje zit. Het appen gaat gewoon vanuit huis en je bepaalt zelf hoe veel tijd je erin stopt. Ik vind het zelf makkelijk om berichtjes gewoon tussendoor te beantwoorden, maar anderen hebben er bijvoorbeeld een vaste avond voor afgesproken met een kind. Ik maak inmiddels mijn laatste contact als Online Buddy af, want ik ben te oud geworden. Gelukkig kan ik nog een rol achter de schermen blijven vervullen.
86.000 kinderen per jaar horen dat hun ouders gaan scheiden. Dat zijn er ontzettend veel, dus Villa Pinedo is altijd op zoek naar enthousiaste nieuwe vrijwilligers die hun ervaringen willen delen. Heb jij gescheiden ouders? Ben jij tussen de 18 en 25 jaar? Word ook vrijwilliger bij Villa Pinedo! Bekijk de openstaande vacatures hier.
Muziek in ziekenhuis
Muziek voor kids in het ziekenhuis Helende kracht van muziek Het was in zijn zwarte periode dat Koerts oog viel op een stichting die kinderen in zorginstellingen muziek wil laten maken: Muziekids. Als chronisch patiënt weet hij maar al te goed hoe het er in een ziekenhuis aan toe gaat. ‘Je verveelt je de helft van de tijd suf, hoe moet dat wel niet voor kinderen zijn? Muziek is zo belangrijk. Als kinderen toegang tot muziek hebben, vergeten ze even dat ze een patiënt zijn, net als ik.’ Muziekids Hoe mooi zou het niet zijn als kinderen in zijn ziekenhuis niet ook de mogelijkheid kregen om muziek te maken? Hij ging zich hard maken voor de stichting. ‘De stichting heeft inmiddels een vijftal ziekenhuizen geholpen met een eigen muziekstudio, maar de investeringen zijn fors. De bouw, de inrichting, hygienevoorschriften, de locatiecoördinator die de studio beheert en de inzet van muziekvrijwilligers regelt voor al die kinderen die er gedurende de dag komen.’ Afijn ook in Breda was de interesse gewekt, maar ja toen kwam corona en stonden de hoofden de andere kant op. Begrijpelijk, maar het liet hem niet los. Koert heeft voor nu zijn focus naar 'Brabant' verlegd. Muziekstudio ziekenhuizen Want in de ziekenhuizen waar een studio is, ziet hij kinderen met een andere energie binnenkomen. ‘Even lekker op het drumstel raggen. Niet in alle gezinnen wordt gepraat, soms is ziekte moeilijk bespreekbaar, dan merk je dat muziek gesprekken triggert. En ook niet onbelangrijk: broertjes en zusjes weten de weg naar zo’n studio ook te vinden. Als je dag in dag uit aan het ziekbed van broer of zus moet plaatsnemen, is het fijn een ontsnapping te hebben. Ik heb ook al gezien dat als artsen en verplegend personeel zich even muzikaal laten gaan, er iets heel moois ontstaat.’ Overigens is een studio geen vereiste. Er zijn ook online mogelijkheden, met tablets, apps en een trolley die door het gebouw kan met instrumenten. ‘Dan gaan kinderen zelf aan de slag met muziek, eventueel ondersteund door een muziekvrijwilliger. Als je die behoefte hebt wordt een instrument gebracht en kun je lekker even muziek maken.’ Als kinderen toegang tot muziek hebben, vergeten ze even dat ze een patiënt zijn, net als ik.’ Muziekids Troubadour En dan is er nog de Muziekids Troubadour. ‘Dat zijn vrijwilligers die naar het ziekenhuis komen om met kinderen muziek te maken, op de kamer of in speel- of wachtruimtes. Of een muzikale boodschap van ouders aan hun kind te geven.’ Natuurlijk ziet hij het liefste dat alle ziekenhuizen en zorginstellingen voor kinderen een studio krijgen, het Amphia voorop. ‘Dat is toch een beetje mijn ziekenhuis.’ Daarom zet hij zich nu ook keihard voor de stichting in. Geven is voor hem een natuurlijk gegeven. ‘Verdiepen in wat de ander nodig heeft en wat jij daarin kan betekenen. Het helpt namelijk niet alleen de ander, maar uiteindelijk ook jezelf. Toen ik voor Muziekids bezig ging, was dat de sleutel tot berusting in mijn eigen proces. Dat dit het was: een nieuwe zingeving.’ Over Koert Voor zijn jongste dochter is hij de vader die altijd pijn heeft. Voor zijn zoon stierf de hoop op een voetballende vader de dag dat hij de drempel over strompelde. Hoewel de chirurg had gezegd dat zijn vader na de operatie weer een balletje zou kunnen trappen, had hij maar een blik nodig om te weten dat deze man nooit met hem zou kunnen voetballen. Koert Hommel was niet altijd een man met chronische pijn. De pijn dook voor het eerst op in het eerste jaar dat hij toerisme in Breda studeerde. Een hernia. So what? Hadden wel meer mensen. Dat hij wekenlang op bed lag en zijn medestudenten hem van studiestof voorzagen, was ok. Afijn, die hernia verdween na een operatie. Na vijftien jaar keerde de pijn terug. Deze keer hielp niets. Het enige dat verlichting bracht, was muziek . Als hij een half uurtje op de piano pingelt, worden de pijnprikkels uitgeschakeld. Dan zijn z’n hersenen met andere dingen bezig. Langer achter de piano is helaas geen oplossing, dan komt de pijn terug. Het was in zijn zwarte periode dat zijn oog viel op een stichting die kinderen in zorginstellingen muziek wil laten maken: Muziekids. Inmiddels gaat het 'wel oke' met Koert. De pijn zit nog niet te veel in de weg, maar dat is geen garantie. Want als hij in al die jaren iets heeft geleerd, is het wel dat pijn een onvoorspelbare metgezel is. Gelukkig vindt hij in muziek én zijn vrijwilligerswerk kracht en berusting 'en nieuwe zingeving.’ De impact van vrijwilligerswerk op hem is groot, want juist door zijn Muziekids ervaringen besloot Koert een deel van zijn spaarzame energie in te zetten voor een tweede stichting: de 'Landelijke Pijn Organisatie'. Zelf opgezet, samen met een andere pijnpatiënte. Hoe kun jij helpen? - Bekijk vrijwilligerswerk oproepjes met muziek - Sponsor Muziekids instrumenten/ studio’s/ meubilair/diensten - Bekijk vrijwilligerswerk bij de Landelijke Pijn Organisatie Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal