Prinsjesfestival
Prinsjesdag kennen we allemaal wel van de Miljoenennota, troonrede en gekke hoedjes. Maar wist je dat er ook een Prinsjesfestival was? Van 9 tot en met 15 september zijn er in Den Haag debatten, cabaret, concerten en workshops. Het thema van dit jaar is vrij blijven. Gerhard van Roon (50) en Joyce Van der Burg (28) doen verrassend vrijwilligerswerk voor het festival: marketing werkzaamheden en een fotoprijs organiseren. Hoe kwamen ze hierbij?
Bewustzijn voor democratie
Gerhard van Roon fotografeert sinds 2013 bij het festival en organiseert sinds 2014 de Prinsjesfotoprijs. Hoe is hij tot dit vrijwilligerswerk gekomen? “Ik kom uit een familie waar vrijwilligerswerk heel gewoon was. Voor de maatschappij, de kerk, de politieke partij en Amnesty… Het Prinsjesfestival vind ik sympathiek omdat het bewustzijn brengt dat een democratie, zoals wij deze kennen, niet vanzelfsprekend is. Het doorgeven van deze kennis aan de volgende generatie vind ik heel belangrijk. Verder ken ik degene die het bedacht had al langer. Het was duidelijk dat als hij dit ging doen, ik wilde helpen vanuit mijn beroep als fotograaf.”
“Ik vind het belangrijk aan de nieuwe generatie door te geven dat democratie niet vanzelfsprekend is.”
goed voor Nederland én mijn CV
Joyce van der Burg is sinds dit jaar vrijwilliger voor de marketing en communicatie van het event. “Door corona kwam ik zonder werk te zitten. Hiervoor werkte ik bij een cateraar, maar ik wil eigenlijk de marketing kant op. Een oud-collega van mij werkt bij stichting Prinsjesfestival en kon wel wat hulp gebruiken. De keuze was snel gemaakt, want het is een goede carrièrestap en een mooi evenement. Ik heb altijd al respect gehad voor mensen die vrijwilligerswerk doen en ik ben blij dat dit op mijn pad kwam om mijn steentje bij te dragen.”
“Met het Prinsjesfestival vieren we dat we een democratie zijn,” legt Joyce uit met een gemak dat verraadt dat ze dit de laatste tijd wel vaker heeft verteld. “We vieren dat iedereen meetelt en ertoe doet. Elk jaar in de week van Prinsjesdag zijn er verschillende activiteiten van politiek-gerelateerd tot gewoon gezellig. Er komen dan ook van studenten tot gezinnen tot politieke kopstukken op af. Dit jaar is natuurlijk anders dan andere jaren, maar we hebben toch nog zo’n 20 evenementen die live op aanmelding of online zijn bij te wonen.”
“Mooie werkervaring voor een mooi evenement”
hart onder de riem met fotoprijs
“In 2013 duurde het hele evenement maar vier dagen. Dat kon ik dus nog alleen fotograferen, maar inmiddels hebben we een team,” legt Gerhard uit. “Toen kwam de vraag vanuit het festival of ik wilde nadenken over een prijs voor fotografie. Nu heb ik zelf 10 jaar lang in de Tweede Kamer gefotografeerd, dus daar hoefde ik niet lang over na te denken: een prijs voor politieke fotografie! De journalistiek heeft ook een rol in de democratie maar soms wordt het fotojournalisten best lastig gemaakt. Die wil ik dus een hart onder de riem steken met de Prinsjesfotoprijs.”
“Mijn rol is de secretaris van de jury. Deze bestaat uit Vincent Mentzel, Bert Verhoeff, een fotografie-expert van de KABK, een parlementaire journalist, een lid van de Eerste Kamer en een lid van de Tweede Kamer Allemaal mensen die niet veel tijd hebben,” lacht Gerhard. “Dus ik verzamel alle inzendingen en zorg dat deze makkelijk online kunnen bekijken. Zo hoeft de jury maar maximaal 2 uur bij elkaar te komen. Dan kiezen ze vijf nominaties en de winnaar. Deze wordt op 11 september bekend gemaakt tijdens het festival.”
“Ik wil politieke fotojournalisten een hart onder de riem steken met deze prijs”
Vrijheid vieren, juist nu
Joyce heeft ook genoeg te doen in haar vrijwillige functie. “Ik houd de website bij, zet nieuwsberichten erop, informatie over verschillende evenementen en zodra het festival start ook de livestreams. Ook beheer ik de social media kanalen: Twitter, Instagram, Facebook en Linkedin. Daarnaast ondersteun ik festivaldirecteur Evalien Timmers met het organisatorische stuk: draaiboeken maken, banners van A naar B verplaatsen en mail beantwoorden. Allemaal in gemiddeld 16 uur per week,” lacht Joyce. “Er wordt echt heel goed meegedacht over mijn toekomst. Welke systemen zijn handig om in te leren werken en welke ervaring is nodig.”
Het gaat ook Joyce niet alleen om werkervaring. “In de huidige situatie is vrijheid een heel actueel thema. Vooral in quarantaine voelde ik hoe vrij wij normaal zijn,” geeft Joyce toe. “Als je kijkt hoe het in andere landen gaat, dan besef je dat wij veel vrijheid hebben en altijd al hebben gehad. Ik ben me daar echt meer van bewust. Daar mag wel meer aandacht aan besteed worden. Vrijheid omvat veel meer dan de meeste mensen denken.”
